21. Yüzyılın öğrencilerinin özellikleri ve bu öğrencileri eğitecek öğretmende bulunması gereken özellikler

Günümüz eğitim sistemine baktığımızda 21. Yüzyıl öğrencilerin bir önceki nesilden farklı özelliklere sahip olduğunu görmekteyiz. Bu farklılığa en büyük etkenin teknolojinin hızla ilerlemesi  ve çağımızın teknoloji çağı olması ile birlikte teknolojinin, eğitime aktarılma çabalarıdır. Bu duruma en güzel örnek M.E.B’in yürütmeye çalıştığı “Fatih Projesi” verilebilir.

Bu varsayıma okuduğum bir makalede şöyle değinilmiştir; 21. yüzyılda gelişen ve değişen teknolojinin etkisiyle tüm dünyada yaygınlaşan bilgi iletişim teknolojileri toplumları birçok yönden etkilemiştir. Bilgi iletişim teknolojilerinin yaygın olarak kullanılmaya başlandığı toplumlarda bu teknolojilerle ilk büyüyen öğrencilerin kendi aralarında benzer özellikler gösterdiği, kendilerinden önceki nesillerden farklılık gösterdiği görülmektedir. Bugünün çocukları, konuşmaları, giyimlerinden yaşam tarzlarına kadar geçmiş nesillerden farklıklar göstermektedir. Burada nesiller arasında büyük bir kırılma ya da kopmanın varlığından söz edilebilir. Bu geri dönülmez değişim dijital teknolojilerin dünyada yayılmasıyla bütün dünyada ortaya çıkan sosyal bir dönüşümün belirtisidir. Yeni Binyılın Öğrencileri dijital medya ile çevrilmiş olarak büyüyen ilk nesildir.(Şahin, C., M. (2009) Yeni binyılın öğrencilerinin özellikleri).

Yapılan araştırmalarda da görüleceği üzere teknoloji neslinin kendinden bir önceki nesle göre çok çok farklı özellikler taşıdığı aşikardır. Günümüzde teknoloji neslini incelediğimizde öğrencilerin en fazla sosyal ağlarda (Facebook, Twitter vb.) buluştuğu, paylaşım yaptığı, iletişime geçtiği gözlenmektedir.

Teknoloji neslinin özellikleri, okuduğum makale neticesinde ve makalenin  içerisinde bulunan araştırma verilerine göre şöyle tanımlanmaktadır.

·         Özgür ve özgün düşünen,

·         Çözüm odaklı hareket eden,

·         Çoklu görev,

·         Akılcı,

·         Zorluklarla başa çıkma becerisine sahip,

·         Zihinsel becerilere sahip,

·         Rasyonel düşünen,

·         Farklı bakış açıları geliştiren,

·         İhtiyaç odaklı düşünen,

·         Hedeflerini kendi istek ve becerilerine göre belirleyen,

·         Kendini tanıyan,

·         Kendi yapabileceklerinin farkında olan,

·         Kendine güvenen,

·         Kendini geliştiren,

·         Kendini yönetebilen ve

·         Kendini değerlendirebilen

Gibi birçok özelliğe sahiptir.(Günüç, S., Odabaşı, H. F., & Kuzu, A. (2013). 21. Yüzyıl Öğrenci Özelliklerinin Öğretmen Adayları Tarafından Tanımlanması).

Bir de bu özelliklere sahip olan veya olacak öğrencileri yetiştirecek öğretmenler vardır. Peki bu öğretmenlerin özellikleri nasıl olmalıdır. Bir BÖTE öğretmen adayı olarak gözlemlerim ve varsayımlarım doğrultusunda bence bir öğretmen bu teknoloji çağında;

·         Teknolojik araçları etkili kullanabilen,

·         Öğrencilerin bilgiye ulaşmasında onlara rehberlik eden,

·         Kendisini sürekli olarak hem mesleki hem de sosyal yönlerden geliştiren,

·         Alanı üzerine araştırma yapan,

·         Günlük hayat ile mesleki bilgilerini bağdaştırarak etkili öğretim materyalleri hazırlayabilen,

·         Dili etkili ve anlaşılır kullanabilen,

·         İletişim yönünden kendini geliştiren,

·         Öğrencilerinin özellikleri iyi bilen,

Kısacası her anlamda kendini geliştirip öğrencilerini yaşama daha iyi, donanımlı, ahlaki değerler taşıyarak ve vatanına milletine faydalı olabilecek şekilde yetiştirmek için rol model olması gerekmektedir. Öğrencilerine aktarmak istediği her bilgi, beceri ve yaşantıyı öncelikle kendisi özümsemeli ve kendini sürekli geliştirerek öğrencilerine model olmalıdır.

KAYNAKÇA

Günüç, S., Odabaşı, H. F., & Kuzu, A. (2013). 21. Yüzyıl Öğrenci Özelliklerinin Öğretmen Adayları Tarafından Tanımlanması: Bir Twitter Uygulaması/The Defining Characterıstıcs of Students of The 21st Century By Student Teachers: A Twitter Activity. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4), 436-455

Şahin, C., M. (2009) Yeni binyılın öğrencilerinin özellikleri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 155-172.